Rome, het eeuwige stad, was in de tweede eeuw na Christus een bruisend centrum van kunst en cultuur. In die tijd bloeide de sculptuurkunst, en de Romeinen waren meesters in het creëren van prachtige grafmonumenten, sarcofagen genaamd. Deze sarcofagen waren niet alleen bedoeld om de overledenen te huisvesten, maar dienden ook als monumentale uitingen van familiegeschiedenis en sociale status. Een bijzonder opvallend voorbeeld is de Sarcofaag van de Familie Junius Bassus.
Ovius Bassus: De Architect van een Eeuwig Monument?
De sarcofaag, gedateerd rond 150-160 na Christus, werd ontdekt in 1812 en bevindt zich momenteel in het Museo Nazionale Romano. Hoewel de maker ervan anoniem blijft, wordt algemeen aangenomen dat de opdrachtgever een patriciër uit de familie Junius Bassus was: Ovius Bassus. Deze invloedrijke man bekleedde verschillende hoge ambten, waaronder praetor en consul, wat duidt op zijn aanzienlijke politieke macht en sociale status. De sarcofaag zelf dient dan als een tastbare herinnering aan zijn leven en carrière, een monumentale ode aan zijn familiegeschiedenis.
De Vertelling in Marmer:
De sarcofaag is een schitterend voorbeeld van de artistieke vaardigheid van Romeinse beeldhouwers. Het marmeren oppervlak is rijk gedecoreerd met reliëfs die scènes uit de mythologie en het dagelijkse leven afbeelden.
Panel | Scène |
---|---|
Voorzijde | De ontvoering van Proserpina door Pluto |
Achterzijde | Bacchus en Ariadne: een symbool van liefde en geluk |
linker zijde | Ovius Bassus en zijn vrouw, Julia Bassilla, staan afgebeeld met hun kinderen en familieleden. |
rechter zijde | De godin Fortuna schenkt overvloed aan de familie Junius Bassus. |
Een Mysterie van Mogelijkheden:
De afbeelding op de voorzijde, de ontvoering van Proserpina, is intrigerend. Proserpina, dochter van Ceres (godin van de landbouw) en Jupiter (koning der goden), wordt ontvoerd door Pluto (god van de onderwereld). Dit verhaal symboliseert de cyclus van leven en dood, maar het kan ook een metafoor zijn voor de transitie van Ovius Bassus naar de eeuwige rust. De achterzijde toont Bacchus en Ariadne, beiden verbonden met feestvreugde en liefde. Deze scène weerspiegelt mogelijk de familiewaarden en de blijdschap die de familie Junius Bassus nastreefde.
De linker zijde is bijzonder belangrijk, want hier zien we Ovius Bassus samen met zijn vrouw Julia Bassilla en hun kinderen. Dit reliëf toont niet alleen hun uiterlijke kenmerken maar geeft ook een inzicht in hun familieband. De rechterzijde toont de godin Fortuna die overvloed schenkt aan de familie Junius Bassus.
De Symbolische Taal van de Sarcofaag:
De sarcofaag van de Familie Junius Bassus is meer dan alleen een grafmonument. Het is een complexe, gelaagd verhaal dat symboliek gebruikt om de rijkdom, status en idealen van de familie te verheerlijken. De scènes uit de mythologie dienen niet alleen als decoratie maar dragen bij aan een grotere boodschap: de hoop op een gelukzalig leven na de dood.
De sarcofaag herinnert ons eraan dat zelfs in de oudheid mensen worstelden met thema’s als liefde, verlies en de eeuwigheid. Door middel van kunst probeerden zij deze complexe vragen te begrijpen en betekenis te geven aan hun bestaan.
Een Literair Meesterwerk in Marmer:
De Sarcofaag van de Familie Junius Bassus is een meesterwerk van de Romeinse beeldhouwkunst. De verfijnde details, de levendige composities en de symbolische rijkdom maken deze sarcofaag tot een uniek kunstwerk dat eeuwen na zijn creatie nog steeds onze verbeelding prikkelt.
Door de complexe symboliek te ontcijferen en de scènes in hun historische context te plaatsen, kunnen we de boodschap achter dit monumentale kunstwerk begrijpen: een ode aan familie, status en de hoop op een eeuwige rust.